مزایای چسب های پخت ال ای دی

دلیل اصلی استفاده از چسب های پخت ال ای دی نسبت به چسب های قابل درمان با اشعه ماوراء بنفش چیست؟
چسب های پخت ال ای دی معمولاً در 30 تا 45 ثانیه تحت یک منبع نوری با طول موج 405 نانومتر (nm) پخت می شوند. در مقابل، چسب های لایت کیور سنتی تحت منابع نور ماوراء بنفش (UV) با طول موج بین 320 تا 380 نانومتر پخت می شوند. برای مهندسان طراح، توانایی پخت کامل چسب‌ها در زیر نور مرئی، طیف وسیعی از کاربردهای اتصال، کپسوله‌سازی و آب‌بندی را باز می‌کند که قبلاً برای محصولات لایت کیور مناسب نبودند، زیرا در بسیاری از کاربردها، بسترها ممکن است در طول موج UV منتقل نشوند، اما اجازه می‌دهند قابل مشاهده باشند. انتقال نور

برخی از عواملی که ممکن است بر زمان درمان تأثیر بگذارد چیست؟
به طور معمول، شدت نور لامپ LED باید بین 1 تا 4 وات بر سانتی متر مربع باشد. نکته دیگر فاصله لامپ تا لایه چسب است، به عنوان مثال، هر چه لامپ از چسب دورتر باشد، زمان پخت بیشتر می شود. عوامل دیگری که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از ضخامت لایه چسب، لایه نازکتر سریعتر از لایه ضخیم تر خشک می شود و میزان شفافیت لایه ها. فرآیندها باید برای بهینه سازی زمان درمان، نه تنها بر اساس هندسه هر طرح، بلکه بر اساس نوع تجهیزات مورد استفاده، بهینه شوند.

چگونه از خشک شدن کامل چسب LED اطمینان حاصل می کنید؟
هنگامی که یک چسب LED به طور کامل پخته می شود، یک سطح سخت و غیر چسبنده را تشکیل می دهد که صاف شیشه ای است. مشکلی که در تلاش‌های قبلی برای درمان در طول‌موج‌های طولانی‌تر وجود دارد، وضعیتی به نام مهار اکسیژن است. مهار اکسیژن زمانی اتفاق می‌افتد که اکسیژن اتمسفر فرآیند پلیمریزاسیون رادیکال آزاد را که تقریباً تمام چسب‌های UV را درمان می‌کند، محدود می‌کند. باعث ایجاد یک سطح چسبنده و تا حدی خشک شده می شود.