دلیل اصلی استفاده از چسبهای پختشونده با LED به جای چسبهای پختشونده با UV چیست؟
چسبهای پختشونده با نور LED معمولاً در عرض 30 تا 45 ثانیه تحت منبع نوری با طول موج 405 نانومتر (nm) پخت میشوند. در مقابل، چسبهای پختشونده نوری سنتی، تحت منابع نوری فرابنفش (UV) با طول موج بین 320 تا 380 نانومتر پخت میشوند. برای مهندسان طراح، توانایی پخت کامل چسبها تحت نور مرئی، طیف وسیعی از کاربردهای اتصال، کپسولهسازی و آببندی را فراهم میکند که قبلاً برای محصولات پختشونده نوری مناسب نبودند، زیرا در بسیاری از کاربردها، زیرلایهها ممکن است طول موج UV را عبور ندهند اما اجازه عبور نور مرئی را بدهند.
چه عواملی ممکن است بر زمان بهبودی تأثیر بگذارند؟
معمولاً شدت نور لامپ LED باید بین ۱ تا ۴ وات بر سانتیمتر مربع باشد. نکتهی دیگری که باید در نظر گرفته شود، فاصلهی لامپ تا لایهی چسب است، برای مثال، هرچه لامپ از چسب دورتر باشد، زمان خشک شدن بیشتر است. عوامل دیگری که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از ضخامت لایهی چسب، یک لایهی نازکتر سریعتر از یک لایهی ضخیمتر خشک میشود و میزان شفافیت زیرلایهها. فرآیندها باید طوری تنظیم شوند که زمان خشک شدن بهینه شود، نه تنها بر اساس هندسهی هر طرح، بلکه بر اساس نوع تجهیزات مورد استفاده.
چگونه مطمئن شویم که چسب LED کاملاً خشک شده است؟
وقتی یک چسب LED کاملاً خشک میشود، سطحی سخت و غیرچسبناک و صاف و شیشهای شکل میگیرد. مشکلی که در تلاشهای قبلی برای خشک شدن در طول موجهای بلندتر وجود داشت، وضعیتی به نام مهار اکسیژن است. مهار اکسیژن زمانی اتفاق میافتد که اکسیژن اتمسفر، فرآیند پلیمریزاسیون رادیکال آزاد را که تقریباً همه چسبهای UV را خشک میکند، مهار میکند. این امر منجر به سطحی چسبناک و نیمه خشک میشود.
زمان ارسال: آگوست-04-2023
