اکنون کارشناسان خواستار تمرکز بیشتر بر مصرف انرژی و شیوههای پیش از مصرف در بستهبندی برای کاهش ضایعات یکبار مصرف هستند.
گازهای گلخانهای (GHG) ناشی از مصرف بالای سوختهای فسیلی و شیوههای ضعیف مدیریت پسماند، دو چالش اصلی پیش روی صنعت پوشش آفریقا هستند و از این رو، نوآوری در راهحلهای پایدار که نه تنها پایداری صنعت را حفظ میکند، بلکه تولیدکنندگان و بازیگران در طول زنجیره ارزش را از حداقل هزینههای تجاری و درآمد بالا مطمئن میسازد، ضروری است.
کارشناسان اکنون خواستار تمرکز بیشتر بر مصرف انرژی و شیوههای پیش از مصرف در بستهبندی هستند تا ضایعات یکبار مصرف کاهش یابد، اگر قرار است منطقه تا سال ۲۰۵۰ به طور مؤثر به انتشار صفر خالص کمک کند و چرخهای بودن زنجیره ارزش صنعت پوشش را گسترش دهد.
آفریقای جنوبی
در آفریقای جنوبی، اتکای شدید به منابع انرژی فسیلی برای تأمین انرژی کارخانههای پوششدهی و فقدان رویههای دفع زبالهی منظم و قابل اجرا، برخی از شرکتهای پوششدهی این کشور را مجبور به سرمایهگذاری در تأمین انرژی پاک و راهحلهای بستهبندی کرده است که میتوانند توسط تولیدکنندگان و همچنین مصرفکنندگان آنها دوباره استفاده و بازیافت شوند.
برای مثال، شرکت Polyoak Packaging مستقر در کیپ تاون، شرکتی که در طراحی و ساخت بستهبندیهای پلاستیکی سفت و سخت سازگار با محیط زیست برای مواد غذایی، آشامیدنی و کاربردهای صنعتی تخصص دارد، میگوید تغییرات اقلیمی و آلودگی پلاستیکی که تا حدی به بخش تولید از جمله صنعت پوشش نسبت داده میشود، دو مورد از «مشکلات وحشتناک» جهان هستند، اما برای آنها راهحلهایی برای فعالان نوآور بازار پوششها در دسترس است.
کوهن گیب، مدیر فروش این شرکت، در ژوئن ۲۰۲۴ در ژوهانسبورگ گفت که بخش انرژی بیش از ۷۵ درصد از انتشار گازهای گلخانهای را تشکیل میدهد و انرژی جهانی حاصل از سوختهای فسیلی است. در آفریقای جنوبی، سوختهای فسیلی تا ۹۱ درصد از کل انرژی کشور را تشکیل میدهند، در حالی که این رقم در سطح جهانی ۸۰ درصد است و زغال سنگ بر تامین برق ملی تسلط دارد.
او میگوید: «آفریقای جنوبی سیزدهمین تولیدکننده بزرگ گازهای گلخانهای در جهان است و در بین کشورهای گروه ۲۰، بخش انرژی آن بیشترین میزان کربن را تولید میکند.»
گیب میگوید: «شرکت برق اسکوم آفریقای جنوبی، یکی از تولیدکنندگان اصلی گازهای گلخانهای در جهان است، زیرا دیاکسید گوگرد بیشتری نسبت به مجموع دیاکسید گوگرد منتشر میکند.»
انتشار بالای دی اکسید گوگرد پیامدهایی برای فرآیندها و سیستمهای تولیدی آفریقای جنوبی دارد که ضرورت گزینههای انرژی پاک را مطرح میکند.
تمایل به حمایت از تلاشهای جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از سوختهای فسیلی و کاهش هزینههای عملیاتی خود، و همچنین کاهش بار مداوم تحمیلشده توسط هزینههای اسکوم، شرکت پلیاوک را به سمت انرژیهای تجدیدپذیر سوق داده است که باعث میشود این شرکت سالانه نزدیک به ۵.۴ میلیون کیلووات ساعت برق تولید کند.
گیب میگوید انرژی پاک تولید شده «سالانه از انتشار ۵۶۱۰ تن دیاکسید کربن جلوگیری میکند که برای جذب آن به ۲۳۱۰۰۰ درخت در سال نیاز است.»
اگرچه سرمایهگذاری جدید در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر برای پشتیبانی از عملیات Polyoak ناکافی است، اما این شرکت در عین حال روی ژنراتورها سرمایهگذاری کرده است تا تأمین برق بدون وقفه در طول قطع بار را برای بهرهوری بهینه تولید تضمین کند.
گیب در جای دیگری میگوید آفریقای جنوبی یکی از کشورهایی است که بدترین شیوههای مدیریت پسماند را در جهان دارد و برای کاهش میزان زبالههای غیرقابل استفاده مجدد و غیرقابل بازیافت در کشوری که تا ۳۵ درصد از خانوارها هیچ نوع جمعآوری زبالهای ندارند، به راهحلهای نوآوری در بستهبندی توسط تولیدکنندگان پوشش نیاز است. به گفته گیب، بخش بزرگی از زبالههای تولید شده به طور غیرقانونی در رودخانهها ریخته و دفع میشوند که اغلب باعث گسترش سکونتگاههای غیررسمی میشود.
بستهبندی قابل استفاده مجدد
بزرگترین چالش مدیریت پسماند از سوی شرکتهای بستهبندی پلاستیک و پوششها و تأمینکنندگان آنها ناشی میشود که این فرصت را دارند تا از طریق بستهبندیهای قابل استفاده مجدد و بادوام که در صورت نیاز به راحتی قابل بازیافت هستند، بار وارده بر محیط زیست را کاهش دهند.
در سال ۲۰۲۳، وزارت جنگلداری و شیلات و محیط زیست آفریقای جنوبی، دستورالعمل بستهبندی این کشور را تدوین کرد که چهار دسته از مواد بستهبندی شامل فلزات، شیشه، کاغذ و پلاستیک را پوشش میدهد.
این وزارتخانه اعلام کرد که این دستورالعمل با بهبود طراحی محصول، افزایش کیفیت شیوههای تولید و ترویج پیشگیری از ضایعات، به کاهش حجم بستهبندیهایی که در محلهای دفن زباله قرار میگیرند، کمک میکند.
کریسی باربارا، وزیر سابق DFFE که از آن زمان به وزارت حمل و نقل منتقل شده است، گفت: «یکی از اهداف کلیدی این دستورالعمل بستهبندی، کمک به طراحان در همه اشکال بستهبندی برای درک بهتر پیامدهای زیستمحیطی تصمیمات طراحی خود و در نتیجه ترویج شیوههای مناسب زیستمحیطی بدون محدود کردن انتخاب است.»
گیب میگوید در شرکت پلیاوک، مدیریت شرکت بستهبندی کاغذی خود را با تمرکز بر «استفاده مجدد از کارتنها برای نجات درختان» پیش میبرد. کارتنهای پلیاوک به دلایل ایمنی از مقوای مخصوص مواد غذایی ساخته میشوند.
گیب میگوید: «به طور متوسط برای تولید یک تن تخته کربنی به ۱۷ درخت نیاز است.»
او با اشاره به نقطه عطف سال ۲۰۲۱ در خرید ۱۶۰۰ تن کارتن جدید و استفاده مجدد از آنها و در نتیجه نجات ۶۴۰۰ درخت، میافزاید: «طرح بازگشت کارتن ما، استفاده مجدد از هر کارتن را به طور متوسط پنج بار تسهیل میکند.»
گیب تخمین میزند که در بیش از یک سال، استفاده مجدد از کارتنها ۱۰۸,۸۰۰ درخت را نجات میدهد که معادل یک میلیون درخت در ۱۰ سال است.
DFFE تخمین میزند که در 10 سال گذشته بیش از 12 میلیون تن کاغذ و بستهبندی کاغذی برای بازیافت در کشور بازیابی شده است و دولت میگوید بیش از 71 درصد از کاغذ و بستهبندیهای قابل بازیافت در سال 2018 جمعآوری شده است که بالغ بر 1285 میلیون تن میشود.
اما بزرگترین چالشی که آفریقای جنوبی، مانند بسیاری از کشورهای آفریقایی، با آن مواجه است، افزایش دفع غیرقانونی پلاستیک، به ویژه گلولههای پلاستیکی یا ناندلها است.
گیب گفت: «صنعت پلاستیک باید از نشت گلولهها، پولکها یا پودرهای پلاستیکی از مراکز تولید و توزیع به محیط زیست جلوگیری کند.»
در حال حاضر، شرکت پلیاوک (Polyoak) کمپینی با عنوان «جلوی هجوم گلولهها را بگیرید» (catch that pellet drive) را اجرا میکند که هدف آن جلوگیری از ورود گلولههای پلاستیکی قبل از ورود به زهکشهای آبهای سطحی آفریقای جنوبی است.
«متأسفانه، گلولههای پلاستیکی پس از عبور از زهکشهای آبهای سطحی، به عنوان وعدههای غذایی خوشمزه توسط بسیاری از ماهیها و پرندگان اشتباه گرفته میشوند، جایی که آنها راه خود را به رودخانههای ما باز میکنند، به سمت پایین دست به اقیانوس میروند و در نهایت به سواحل ما میرسند.»
گلولههای پلاستیکی از میکروپلاستیکهای مشتق شده از گرد و غبار تایر و میکروفایبر حاصل از شستشو و خشک کردن لباسهای نایلونی و پلیاستر در ماشین لباسشویی سرچشمه میگیرند.
حداقل ۸۷٪ از میکروپلاستیکها به صورت تجاری در خطوط جادهای (۷٪)، میکروفایبرها (۳۵٪)، گرد و غبار شهری (۲۴٪)، لاستیک ماشین (۲۸٪) و پارچههای ناردل (۰.۳٪) فروخته شدهاند.
این وضعیت احتمالاً ادامه خواهد یافت، زیرا DFFE میگوید آفریقای جنوبی «هیچ برنامه مدیریت پسماند پس از مصرف در مقیاس بزرگ برای جداسازی و پردازش بستهبندیهای زیستتخریبپذیر و کمپوستپذیر ندارد.»
DFFE گفت: «در نتیجه، این مواد هیچ ارزش ذاتی برای جمعآوریکنندگان رسمی یا غیررسمی زباله ندارند، بنابراین احتمالاً این محصولات در محیط زیست باقی میمانند یا در بهترین حالت، سر از محل دفن زباله در میآورند.»
این در حالی است که بخشهای ۲۹ و ۴۱ قانون حمایت از مصرفکننده و بخشهای ۲۷(۱) و {۲) قانون استاندارد ۲۰۰۸ وجود دارند که ادعاهای نادرست، گمراهکننده یا فریبنده در مورد مواد تشکیلدهنده محصول یا ویژگیهای عملکردی و همچنین کسبوکارها را از ادعاهای نادرست یا فعالیت به شیوهای که احتمالاً «این تصور را ایجاد کند که محصولات با استاندارد ملی آفریقای جنوبی یا سایر نشریات SABS مطابقت دارند» منع میکنند.
در کوتاهمدت تا میانمدت، DFFE از شرکتها میخواهد که تأثیرات زیستمحیطی محصولات و خدمات خود را در کل چرخه عمرشان کاهش دهند «زیرا تغییرات اقلیمی و پایداری بزرگترین چالشهای جامعه امروز هستند، این امر برای ... بسیار مهم است.»
زمان ارسال: ۲۲ آگوست ۲۰۲۴
