سمعک، محافظ دهان، ایمپلنت‌های دندانی و سایر ساختارهای بسیار سفارشی اغلب محصولات چاپ سه‌بعدی هستند. این ساختارها معمولاً از طریق فوتوپلیمریزاسیون خمره‌ای ساخته می‌شوند.—نوعی چاپ سه‌بعدی که از الگوهای نوری برای شکل‌دهی و جامد کردن رزین، لایه به لایه، استفاده می‌کند.
این فرآیند همچنین شامل چاپ پایه‌های ساختاری از همان ماده برای نگه داشتن محصول در جای خود است.'چاپ می‌شود. پس از اینکه یک محصول به طور کامل شکل گرفت، پایه‌ها به صورت دستی برداشته می‌شوند و معمولاً به عنوان زباله غیرقابل استفاده دور ریخته می‌شوند.
مهندسان MIT راهی برای دور زدن این مرحله نهایی نهایی پیدا کرده‌اند، به گونه‌ای که می‌تواند فرآیند چاپ سه‌بعدی را به طور قابل توجهی سرعت بخشد. آنها رزینی را توسعه داده‌اند که بسته به نوع نوری که به آن می‌تاباند، به دو نوع جامد مختلف تبدیل می‌شود: نور فرابنفش رزین را به یک جامد بسیار مقاوم تبدیل می‌کند، در حالی که نور مرئی همان رزین را به جامدی تبدیل می‌کند که به راحتی در حلال‌های خاص حل می‌شود.
این تیم رزین جدید را همزمان در معرض الگوهای نور فرابنفش برای تشکیل یک ساختار محکم و همچنین الگوهای نور مرئی برای تشکیل ساختار قرار دادند.'به جای اینکه مجبور باشند با دقت پایه‌ها را جدا کنند، آنها به سادگی ماده چاپ شده را در محلولی فرو بردند که پایه‌ها را حل می‌کرد و قسمت محکم و چاپ شده با اشعه ماوراء بنفش را آشکار می‌کرد.
این پایه‌ها می‌توانند در انواع محلول‌های بی‌خطر برای مواد غذایی، از جمله روغن بچه، حل شوند. جالب اینجاست که این پایه‌ها حتی می‌توانند در ماده اصلی مایع رزین اصلی، مانند یک مکعب یخ در آب، حل شوند. این بدان معناست که ماده مورد استفاده برای چاپ پایه‌های ساختاری می‌تواند به طور مداوم بازیافت شود: پس از چاپ یک ساختار'مواد نگهدارنده حل می‌شوند، آن مخلوط را می‌توان مستقیماً با رزین تازه مخلوط کرد و برای چاپ مجموعه بعدی قطعات استفاده کرد.—به همراه تکیه‌گاه‌های حل‌شونده‌شان.
محققان از این روش جدید برای چاپ ساختارهای پیچیده، از جمله قطارهای چرخ‌دنده کاربردی و شبکه‌های پیچیده، استفاده کردند.
زمان ارسال: ۲۱ آگوست ۲۰۲۵
