بنر_صفحه

هر آنچه که باید در مورد گذشته، حال و آینده استریولیتوگرافی بدانید

فوتوپلیمریزاسیون مخزنی، به طور خاص استریولیتوگرافی لیزری یا SL/SLA، اولین فناوری چاپ سه بعدی در بازار بود. چاک هال آن را در سال ۱۹۸۴ اختراع کرد، در سال ۱۹۸۶ آن را به ثبت رساند و شرکت ۳D Systems را تأسیس کرد. این فرآیند از پرتو لیزر برای پلیمریزه کردن یک ماده مونومر فوتواکتیو در یک مخزن استفاده می‌کند. لایه‌های فوتوپلیمریزه شده (پخت شده) به یک صفحه ساخت می‌چسبند که بسته به سخت‌افزار به بالا یا پایین حرکت می‌کند و امکان تشکیل لایه‌های متوالی را فراهم می‌کند. سیستم‌های SLA همچنین می‌توانند با استفاده از قطر پرتو لیزر کوچک، قطعات بسیار کوچک و دقیقی را در فرآیندی که به عنوان میکرو SLA یا µSLA شناخته می‌شود، تولید کنند. آنها همچنین می‌توانند قطعات بسیار بزرگی را با استفاده از قطر پرتو بزرگتر و زمان تولید طولانی‌تر، در حجم ساخت بیش از دو متر مکعب تولید کنند.

چاپگر استریولیتوگرافی SLA-1 (SLA)، اولین چاپگر سه بعدی تجاری، توسط شرکت 3D Systems در سال 1987 معرفی شد.

امروزه انواع مختلفی از فناوری فوتوپلیمریزاسیون خمره‌ای (VAT) در دسترس است. اولین فناوری که پس از SLA ظهور کرد، DLP (پردازش نور دیجیتال) بود که توسط شرکت Texas Instruments توسعه یافت و در سال ۱۹۸۷ به بازار عرضه شد. فناوری DLP به جای استفاده از پرتو لیزر برای فوتوپلیمریزاسیون، از یک پروژکتور نور دیجیتال (شبیه به یک پروژکتور تلویزیون استاندارد) استفاده می‌کند. این امر باعث می‌شود که DLP سریع‌تر از SLA باشد، زیرا می‌تواند یک لایه کامل از جسم را به طور همزمان فوتوپلیمریزه کند (که به آن فرآیند "مسطح" می‌گویند). با این حال، کیفیت قطعات به وضوح پروژکتور بستگی دارد و با افزایش اندازه، کاهش می‌یابد.

مانند اکستروژن مواد، استریولیتوگرافی با در دسترس بودن سیستم‌های کم‌هزینه، قابل دسترس‌تر شد. اولین سیستم‌های کم‌هزینه مبتنی بر فرآیندهای اصلی SLA و DLP بودند. با این حال، در سال‌های اخیر، نسل جدیدی از سیستم‌های فشرده و فوق‌العاده کم‌هزینه مبتنی بر منابع نوری LED/LCD پدیدار شده‌اند. تکامل بعدی فوتوپلیمریزاسیون مخزنی به عنوان فوتوپلیمریزاسیون "پیوسته" یا "بدون لایه" شناخته می‌شود که معمولاً مبتنی بر معماری DLP است. این فرآیندها از یک غشاء، معمولاً اکسیژن، برای فعال کردن نرخ تولید سریع‌تر و پیوسته استفاده می‌کنند. حق ثبت اختراع این نوع استریولیتوگرافی برای اولین بار در سال ۲۰۰۶ توسط EnvisionTEC، یک شرکت DLP که از آن زمان پس از خریداری شدن توسط Desktop Metal به ETEC تغییر نام داده است، ثبت شد. با این حال، Carbon، یک شرکت مستقر در سیلیکون ولی، اولین کسی بود که این فناوری را در سال ۲۰۱۶ به بازار عرضه کرد و از آن زمان خود را به عنوان پیشرو در بازار تثبیت کرده است. فناوری کربن، که با نام DLS (سنتز نور دیجیتال) شناخته می‌شود، نرخ بهره‌وری بسیار بالاتری را ارائه می‌دهد و امکان تولید قطعات با مواد هیبریدی بادوام را فراهم می‌کند که ترکیبی از ترموست‌ها و فوتوپلیمرها است. شرکت‌های دیگری مانند 3D Systems (شکل 4)، Origin (که اکنون بخشی از Stratasys است)، LuxCreo، Carima و دیگران نیز فناوری‌های مشابهی را به بازار معرفی کرده‌اند.

۱


زمان ارسال: ۲۹ مارس ۲۰۲۵